Który to już raz pojechaliśmy rowerami w to miejsce, nie zliczę. Mogę powiedzieć, że czuję się tam prawie jak w domu. Kluska chyba też. Niestety tuż przed wycieczką, a raczej parę dni wcześniej na poprzedniej, pechowo wkręciła mi się w napęd gałąź i wygięła przerzutkę. Mój dalekobieżny rower poszedł do gruntownego remontu, a ja jechałam na zapasowej holenderce, która jest ciut starsza ode mnie, to znaczy ma więcej niż czterdzieści lat. Skoro ona się dobrze trzyma, to ja tym bardziej. Jak widać wytrenowane nogi dadzą radę przejechać prawie 50 kilometrów w ciągu jednego dnia. W dwóch ratach bez większych postojów, chyba że na zrywanie polnych kwiatków, krowy, konie, bociany czy kupienie buły w sklepie.
Wszędzie zielono, jak to w czerwcu.
Tu muszę dodać, że w nocy przed wyjazdem jeszcze cerowałam naszą piracką flagę, bo byłą się nam jesienią połamała do końca i trzeba było nowy kijek, a samą flagę ponownie przeszyć z racji lekkiego podarcia. Jestem zadowolona z efektu, chociaż Klusce się włączył tryb patriotyczny i zażądała polskiej z orzełkiem na białym tle. Ratunku! ;)
Bocian! Wierciła nam w brzuchu dziurę żądając spotkania z bocianem, to się doczekała, nawet dwa się po drodze trafiły.
Dlaczego zawsze mam na wycieczkach prędkość średnią, jakbym jechała pedałując jedną nogą? Bo trzeba co chwila hamować. Mamo, jakie ładne kfiatki!
Koniiiikiiii....
Klooowyyyy....
A potem człowiek utknie pod szlabanem, bo akurat dwa pociągi jadą. Jeden w jedną stronę... długo nic i potem kilkanaście wagonów towarowych w drugą... jak to na linii Sochaczew - Warszawa
Wreszcie na miejscu. Niestety przykrych parę niespodzianek, górki - wieloryby w połowie zamknięte z powodu rekultywacji trawy, a wraz z nimi największa zjeżdżalnia. Na dodatek została zdewastowana fabryka piasku, główna atrakcja wioski indiańskiej. No nic, trzeba się pocieszyć innymi atrakcjami.
A inne atrakcje to między innymi kącik muzyczny z cymbałkami, rurami i bębnami.
Dwie duże galerie krzywych luster...
Domki kule
Szachy plenerowe
Siłownia
Dużo kulek
I dziurek
Fontanna
I coś, co mi się w "Bajce" najbardziej podoba, może dlatego, że nie widziałam nic innego na żadnym placu zabaw. Tor przeszkód na murkach, a murków jest naprawdę sporo.
Gigantyczne leżaki
Uff, czas na zimną kawę zbożową, obowiązkowo z blaszanych kubeczków. Tacie został od termosu.
Myślicie, że to koniec? To tylko przerwa konsumpcyjna. Jeszcze trzeba obskoczyć orczyk.
I pójść tam, gdzie nie wolno, bo to dla starszych dzieci. Kluska uznała, że jest starsza i po prostu wlazła. Chyba w sumie z kilkanaście razy, po linach do każdej zjeżdżalni. Jak małpka. A ja stałam na dole i asekurowałam, bo co mi pozostało, zła matka. Sama wlazłam tam przy okazji innych wycieczek, z góry wygląda bardzo bezpiecznie, tylko z dołu przerażająco wysoko. Ale łapki odruchowo miałam w górze, gdy młoda wchodziła w niebezpieczny rejon z dużymi dziurami. ;)
No dobra, basta, padamy z nóg. Marchewka w dłoń i do domu. Zanosiło się na deszcz, więc na wszelki wypadek mieliśmy pod ręką pelerynkę przeciwdeszczową Coverover.
Oczywiście Kluska zasnęła po drodze, w tym samym mniej więcej miejscu, co zwykle. Więc znów zawiązałam chustę na przyczepce, żeby jej głowa nie wylatywała, ale było kiepsko. Kluska urosła i za bardzo wystaje ponad oparcie, więc ciężko jej złapać głowę. To jedyny feler Weehoo I-go, nie ma odchylanego do tyłu oparcia. Poza tym znów zgubiliśmy jakąś śrubkę. Jak to my. Zalepi się srebrną taśmą i jakoś to będzie, jeśli nie znajdę o podobnym gwincie w szafce dziadka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz