Co znaczy odpowiednia zabawka...

Klusia ma taką jedną zabawkę, wyglądającą jak motylek, kolorowa upiornie, na dodatek z białymi szeleszczącymi skrzydełkami w czarne grochy. I dzisiaj ta zabawka spowodowała, że mała ułożona na brzuszku próbowała się do niej przemieścić. To znaczy uniosła cały tułów na dłoniach, z ugiętych rączek do ich zupełnego wyprostu i całym tułowiem rzuciła się do przodu. Można powiedzieć pierwsza nieudolna próba raczkowania. Oczywiście nieudana, ale w nagrodę podałam jej zabawkę i tak sprytnie ją złapała, że zaczęła się na niej podpierać i gryźć. Działo się to tuż przed kąpielą, na szczęście woda była bardzo ciepła i Kluska mogła się pobawić dłużej. Do innej zabawki pewnie by nie sięgnęła.

Inny przykład, pozytywka-biedronka. Kiedyś nie mogliśmy bez niej wyjść z domu, bo Kluska nie chciała jechać w wózku bez grającej biedronki. Kiedy się zepsuła, trochę zaczęliśmy się bać... niby było zastępstwo w postaci niegrającego lwa a potem grającego tygryska, ale biedronka to biedronka. Można ją złapać za kapelusik, za czułki, no i melodyjka! Ostatnio udało mi się ją naprawić, to było prawdziwe rodzinne święto. Mama ze śrubokrętem to skarb. :)

Albo opakowanie po chusteczkach. Szeleści pięknie, zajęcie na ładnych kilka minut. Tylko trzeba oderwać kawałek z klejem, nigdy nic nie wiadomo, mała może połknąć. W miękkich książeczkach oczywiście najlepsza jest strona, która szeleści. Dlaczego nie szeleszczą wszystkie?!?

Tatuś czyta to ja też!

Wszystkie chwyty dozwolone, bylebym mogła w spokoju na komórce blipa poczytać (KMW)*

Najlepsza zabawka to ta, co robi najwięcej hałasu. Trochę zaczynam się bać, pradziadek Kluski był zawodowym perkusistą. ;)

---
* Klub Matek Wyrodnych