Żyję własnym życiem

To znaczy dzięki temu, że mam więcej czasu dla siebie (jeszcze poprawki do zleceń nie dotarły, a już mam pomoc przy dziecku), wyrywam każdą godzinę na własne przyjemności. Jak każda wyrodna, wiadomo. Od nowego roku codziennie jeżdżę na rowerze, podczytuję pokątnie książki, lenię się i marnuję czas w internetach. Co się przekłada na blog kluskowy. Nie chcąc zanudzać moich gości dniem codziennym, nie piszę nic. Czas kluskowy upływa wśród posiłków, bajek, piosenek, spacerów i zabawek. Niebawem czeka nas szczepienie, ale w hurtowniach zabrakło szczepionki i czeka mnie maraton po aptekach, może coś gdzieś się ostało. Inaczej trzeba będzie przekładać termin. Nietopsz.

Im Kluska jest starsza, tym bardziej samodzielna, a ja wracam do dawnego życia. Nie do końca normalnego. W głębi nadal jestem zwariowanym dzieciakiem. No bo znacie kogoś dorosłego, kto ucieszy się ze znalezionego plastikowego jaszczura i zacznie mu robić zdjęcia z widokiem na trasę szybkiego ruchu? Albo kogoś, kto specjalnie zacznie się wspinać na niewysoki komin na szczycie trawnika na dachu koszar, by potem z niego koniecznie zeskoczyć? Albo zacznie bawić się z dzieckiem klockami i nie zauważy w ferworze zabawy, że dziecko już sobie poszło? To ja, lavinka ;)

Wracam też do prowadzenia blogów związanych z moimi zainteresowaniami. Czyli miastem, w którym mieszkałam, podróżami rowerowymi i szlajaniem się po krzakach. Ciepła aura sprzyja tego typu aktywności, tym mniej mam czasu na analizowanie problemów rodzicielskich i chyba mi to wychodzi na dobre. Już się tak nie stresuję nogami Kluski, zwiększył mi się dystans do jej ograniczonej mowy, jakoś powoli akceptuję stan rzeczy. Skoro nie mogę teraz niczego zmienić, to zamiast frustrować się - postanowiłam to do czasu olać i zająć się teraźniejszością. Na nią przynajmniej mam jakiś wpływ. Plany sobie można planować, wspomnienia wspominać, a o chwili obecnej się zapomina. Przypomniałam sobie i żyję nią od tygodnia.

Jakiś pseudobuddyzm mnie dopadł, czy coś.

Jeśli więc chcecie być na bieżąco z tym, co się dzieje u mnie - najłatwiej zajrzeć do mnie na bikestatsa, albo na Warszavkę. Tutaj napiszę coś w przypływie weny najprawdopodobniej koło weekendu. Pozdrowienia od Kluski! I smacznego! :)