19

Marzec mnie zaskoczył. Zazwyczaj luty jest miesiącem w moim życiu, który nie ma końca. A tym razem zleciał nie wiadomo kiedy. No i zapomniałam odhaczyć skończonych 19 miesięcy Klusencji. To odhaczam.

Ostatnio Kluska nawiedziła Warszawę, wygląda na to że jej wielką miłością są pojazdy mechaniczne. Syrenka okrętowa włączała się za każdym razem, gdy dziecko musiało opuścić pociąg, tramwaj, autobus czy metro. Dobrze, że nie mamy samochodu, bo byśmy musieli cały dzień jeździć chyba ;) W sumie się jej nie dziwię, też lubię podróżować, choć akurat bardziej wolę pociągi i tramwaje, latać nadal się trochę boję (leciałam dwa razy i wystarczy). Pływać też lubię, to znaczy na łódkach, rowerach wodnych i żaglówkach, nawet mam patent żeglarski, ale jakoś mało okazji, by go używać. No i oczywiście jazda rowerem, ale to oczywista oczywistość, nie ma o czym pisać. Już się nie mogę doczekać, aż zrobi się cieplej przygruntowo i można będzie zrobić porządny całodzienny piknik w lesie. Z Kluską oczywiście. Może w tym roku zaakceptuje przyczepkę? Może na próbę pojedziemy pospać w namiocie? Zobaczymy.

Poza tym dopadła nas codzienność, śniadania obiady i kolacje, same pyszne rzeczy, ale to nie jest blog kulinarny, żeby katować ludzi  przepisami. Cały internet tym stoi, też od czasu do czasu korzystam. Jutro mam w planie wypróbować coś z gatunku placków owsianych z bananami, bo owsianka trochę mi zbrzydła, a nie będę przeca jeść codziennie czekoladowych płatków. Trochę nie zawadzi, ale muszę pilnować wagi, więc nie mogę jeść byle czego. Tak tak, jak się jest zbyt chudym, jedzenie słodkich rzeczy przeszkadza w tyciu, a nie pomaga. A udało mi się zimą złapać parę dodatkowych kilogramów i nie chcę ich stracić. Przede wszystkim białko, białko, białko plus trochę tłuszczu i rozsądne dawki węglowodanów. I regularny wysiłek fizyczny, jest szansa, że mi pójdzie w mięśnie. Może na stare lata uda mi się przez moment wyglądać tak, jakbym chciała. Czyli rozmiarowo między 38 a 40 mniej więcej. Chwilowo jestem w górnym 36, ale co szkodzi sobie pomarzyć? ;)

Chciałam się też pochwalić, dziś trzy razy weszłam na alledrogo i nic nie kupiłam! Albo asortyment się pogorszył, albo minął mi szał zakupowy i zaczynam się zamieniać w starą sknerę, społecznego karalucha, który zamiast napędzać gospodarkę, tylko zbija bąki i śmierdzi w kąciku. Zawsze miałam zapędy na menela, chyba przyszedł na mnie czas. Nic tylko polecieć po flaszkę i zacząć rozpijać na rogu. Albo mi wrócił rozum i rozsądniej planuję swoje wydatki (cha, cha). 

I co tam jeszcze na koniec... lekturę chciałam polecić. "Bezsenność w Tokio", Marcina Bruczkowskiego. Dawno nie czytałam książki (a już rodzimego autorstwa zwłaszcza), przy której mimowolnie wybuchałabym śmiechem. W wielkim skrócie życie Polaka w Japonii (lata dziewięćdziesiąte), od studenta po korposzczura, żadne tam wakacje. Prostowanie mitów, nieustanne próby zrozumienia japońskiej mentalności, wszystko w wesołej otoczce z żubrówką w tle. Tego mi było trzeba! To znaczy książki, nie żubrówki ;)