Ostatnie chwile wolności

Znowu dałam się wrobić, wszyscy wyjeżdżają, jak nie na cały weekend, to na pół, wizja spędzania całych dni samej z dzieckiem nieco mnie przeraża. Toteż zwerbowałam pomoc, wujka Finia, co pomoże i śmieci wynieść i na dziecko spojrzeć, gdy ja będę się kąpać, a i towarzystwo na spacerach będzie. Wujek stęskniony z Kluską nawet chciał przyjechać dzień wcześniej, ale tu tłok przedwyjazdowy, lepiej jeśli nawiedzi nas dopiero 1 maja. Przerażające upalne prognozy jednak odeszły w siną dal, co mnie cieszy, nie ma jeszcze zbyt dużo liści na drzewach, nie ma gdzie się schować poza sosnowymi zagajnikami, a pechowo najbliższy jest bardzo zaśmiecony, a dalszy 3 km od domu, więc to już konkretna wyprawa.
Ale ja nie o tym.

Ostatnie dni wolności, jeszcze z babcią na pokładzie (która obecnie nawiedza rejon Czarnobyla i mam nadzieję, że przywiezie z wujkiem Pawłem trochę zdjęć!!!), spędziliśmy z tatą Kluski na wycieczkach rowerowych, krótkich bo krótkich 30-40 km, ale to akurat dystans dla mnie na rozruszanie mięśni. Przy okazji na jednej z wycieczek testowaliśmy pożyczoną od Werrony przyczepkę (ze słonikiem zamiast dziecka), która okazała się jeszcze bardziej niezniszczalna, niż sądziłam. Udało się nawet sforsować dwa przewrócone drzewa bez odpinania przyczepki, zwyczajnie starczyło podnieść z tyłu trzymając specjalne uchwyty. Ale i tak serwis ją czeka, trzeba wymienić łożyska, trzeba też dokupić lampkę na tył, by wszystko odbywało się zgodnie z nowymi przepisami (przypominam, że od dwóch lat jazda z przyczepką po polskich drogach jest całkowicie legalna, a sama przyczepka bezpieczniejsza od fotelika rowerowego, co potwierdziły niemieckie testy już pod koniec lat 90, tak tak my jak zwykle "sto lat za murzynami").

Ostatnie chwile wolności z kawą i szukaniem skrzynek ;)

Przyczepka ma swoje lata, gdyby ktoś chciał wiedzieć, firmy TREK, obecnie ten model nie do dostania z racji wieku. Kluska będzie piątym dzieckiem wożonym tą przyczepką, najstarsze z nich chodzi już do gimnazjum. Jest raczej dla siedzących dzieci (powyżej 8 miesiąca), dwuosobowa, ale da radę posadzić małą w środku, tylko trzeba jej po bokach upchnąć kocyki czy inne ograniczniki tego typu. Ponieważ Klusię ma niedużą głowę, kask rowerowy póki co odpada, wpadłam na genialny pomysł kupienia kasku do nauki chodzenia, zawsze jakaś ochrona, dopóki mała nie dorośnie. Osobiście niespecjalnie jestem fanką typowych kasków rowerowych dla dzieci, w bardzo niewielkim stopniu chronią głowę podczas upadku, jeśli nie są tak skonstruowane, by zasłaniać skroń. Sama jeżdżę bez kasku, bo mam nietypową czaszkę, zamiast chronić głowę, kask zsuwa mi się podczas jazdy na czoło, a potem na oczy. To ja już wolę bez. Dziecko na szczęście czaszkę ma w miarę foremną, cudawianki robiłam, by o to zadbać, układanie na boki, podpieranie kocykami, a i tak przegapiłam, że przez sen przekręca się tylko na jedną stronę (pochodna asymetrii). Przeszło, ale ślad na główce mały pozostał, ale raczej nieistotny w temacie trzymania się kasku na głowie, tyle dobrego, że nie ma płaskiej głowy z tyłu jak ja. Pierwsza jazda testowa po osiedlu  z dzieckiem planowana w drugiej połowie maja, o ile nadal będzie ciepło i o ile zdążymy przyczepkę przeserwisować.

Jazda terenowa po piachu i z górki

Z innych komunikatów: Kluska coraz raźniej pełza do przodu, druga górna jedynka przebiła się przez dziąsło. Pierwsza wystaje całkiem nieźle, w związku z czym mała umie już zgrzytać zębami, a nawet ugryźć jabłuszko! Na jakiś czas chyba mamy spokój z zębami, to znaczy zapewne na jakiś tydzień, ale dobre i to. Przestałam się bawić w BLW, jakoś trząsało mnie, że tyle jedzenia lądowało na ziemi, w sumie zmarnowane. Zatem koniec zabaw, mała dostaje trochę słoików, trochę "dorosłego" żarcia w miarę możliwości (gotujemy jej osobno bez soli) i obserwujemy, które potrawy jej nie smakują. Do brokułów dołączył pasternak, trochę zje ale się krzywi, ale może to pochodna samego składu, obrzydliwy, ja bym na jej miejscu nie tknęła, a Klusię zjada 1/4 słoika (normalnie zjada połowę). Mniej zjada z butli, to dopycha słoikami. Raczej nie schudła, widać mniej potrzebuje butli, a więcej "dorosłych" składników. Nie zmuszam, jak się krzywi - otwieram inny słoik i mała ze smakiem zjada resztę o innym smaku. Poza tym do wyboru ma gotowanego kurczaka, ryż, marchewkę, cukinię i jabłko. Trochę monotonne, bez słoików nie dalibyśmy rady.

To był wpis o tym, że z pomocą rodziny rodzicielstwo nie jest takie straszne i da radę wygospodarować chwilę tylko dla siebie. Tak zwane rodzicielstwo dalekości wdrażamy od pierwszego dnia życia Kluski i póki co idzie nieźle, objawów histerii w związku ze znikaniem to jednego z nas to drugiego - nie zaobserwowano. Może z czasem to się zmieni, ale póki co system wrzucania dziecka do kojca, a spania w innym pokoju i zrywania się tylko w razie płaczu - daje coraz lepsze efekty. My wyspani, Kluska niepoobijana szczebelkami, samo dobro ;)