Trzy lata

To zaczyna być nasza świecka tradycja. Znowu nie zrobiłam tortu. Nawet nie kupiłam gotowca. W tym roku nawet nie kupiłam świeczek na zaplanowany tort, którego i tak nie było. Mam dwie lewe ręce do organizowania takich rzeczy. Poza tym mam wrażenie, że dziecku totalnie lotto ile ma lat, choć ładnie pokazuje je na palcach.

Zresztą który tort czy jakie przejęcie przebiłoby pięć dni w podparyskim Disneylandzie? Spotkanie z Myszką Miki, parada z Elsą, pukanie do drzwi do dziecięcego świata od strony potworów i bliższy kontakt z "Majkiem"? Co dziecku po kilku świeczkach, gdy pływa na basenie z ogromnym statkiem pirackim? Albo milion innych atrakcji, których nawet nie ma co opisywać, bo są z gatunku tych, które trzeba samemu przeżyć? Ale za rok, to już się na pewno wezmę i jakiś tort zrobię. ;)

Czy warto zamienić wakacje nad morzem na lunapark? Zależy od dziecka. Klu tak samo uwielbia morze jak i lunapark, pewno wybrałaby oba. I dlatego zimą jedzie nad Morze Czerwone (może do tego czasu ministerstwo zdejmie alert dla turystów). Ja tam wolę ciszę i spokój w odludnych miejscach, Kluska póki co jest moim przeciwieństwem. Wdała się w babcię, która lubi, jak się coś dzieje. Tym lepiej, że się obie mogły wybawić za wsze czasy. Wujek też z żalem wracał do Warszawy. ;)

Dorasta mi dziecko. Niby to tylko trzy lata, ale sporo zmian widzę w jej zachowaniu. Są autorytety. Autorytety są ważne. Ważne jest, że są dziewczynki - piraci i że noszą kucyki (pirat Jake), ważna jest Pippi z warkoczykami, ważne jest posiadanie pirackiego kapelusza i butów z myszką Minnie. No chyba że są pirackie, to wtedy myszka niepotrzebna. Co Kluska widzi pirackiego w seledynowym kapeluszu z wściekle różową obwódką - nie mam pojęcia, ale niewątpliwie jest piracki. Tak i prawie czarne sandałki z żółtymi dodatkami. Poza tym nie wiem czy wiecie, ale strażacy też są piratami. I ich samochód robi "ijo ijo". Dziecko się bawi w strażaków jeżdżąc po domu rowerkiem biegowym. Ubaw po pachy :)

Dorastanie to także samodzielne decyzje. Oj, jak Kluska o wszystkim decyduje. Którym widelcem co zje. W co się ubierze. Kiedy wróci z placu zabaw. A spróbuj mieć inne zdanie, to odwróci się na pięcie i w długą. My z tatą Kluski o tym wiemy i nie spuszczamy jej z oka na sekundę. Ale babcia i wujek trochę nie nadążają. Kluska za szybko biega po prostu. Dwa razy im zwiała. Raz tak dobrze, że ochrona musiała jej szukać. Przydało się dziwne ubranie, łatwiej było szukać małego "pirata" niż trzydziestej księżniczki Elsy. Chociaż próba zakupu modnej kiecki była, a jużci, ale na szczęście inne rzeczy okazały się ciekawsze.

Trochę jej zazdroszczę ;)

A poniżej mały pokaz, jak Klusce fajnie w pirackich kucykach.